جایی که مددکاری بیمارستان باید وارد عمل شود!

بیمار خانم جوانی است که با GI bleeding به یک مرکز درمانی آورده شده و تحت اقدامات درمانی اولیه قرار گرفته است. بیمار مذکور از ابتدای حضور در محل کار از تهوع و بی اشتهایی اظهار تألم نموده و سپس در حالی که دچار رنگ پریدگی شده است از حال رفته که بلافاصله به نزدیکترین مرکز درمانی ارجاع شده است در بیمارستان مقادیر قابل ملاحظه ای خون روشن بالا آورده و خونریزی گوارشی وی به حدی جدّی بوده که برای وی خون ایزوگروپ رزرو و تزریق می گردد کم کم خونریزی گوارشی بیمار کنترل میشود و با دریافت دو واحد خون، حال عمومی وی بهتر گشته و فشار خون وی نیز به حد قابل قبول می رسد با بهتر شدن وضعیت بیمار، وی درخواست ترخیص و خروج از بیمارستان را دارد ولی پزشکان معالج دستور بستری وی را صادر کرده اند و مسلماً خروج چنین بیماری در این وضعیت از دید پزشکی امکانپذیر نیست. علت درخواست بیمار جهت ترک بیمارستان ، حضور در خانه و مراقبت از پدرش که چندی است CVA کرده و در بستر بیماری است،می باشد و با توجه به اینکه آشنا یا فامیلی نیز نیست که از وی نگهداری نماید لذا بیمار مذکور ناچار است که به منزل برود و از پدر خود نگهداری و پذیرایی نماید. در چنین حالتی کادر درمانی بر سر دو راهی هستند که تصمیم گیری را بسیار مشکل می کند 1. به بیمار اجازه ترخیص داده نشود که مسلماً علاوه بر اعتراض شدید بیمارو ایجاد تشنج در بیمارستان ، پدر وی نیز که نیاز به مراقبت دارد تنها مانده و دچار مشکل می گردد. 2. به بیمار اجازه داده شود که بیمارستان را ترک کند که مسلماً دریک چنین بیماری ممکن است هر اتفاق نامطلوبی رخ داده که حتی به فوت وی بیانجامد. لازم به ذکر است که هر دو راه یادشده علاوه بر مشکلات اخلاقی که در پی دارند می توانند کادر درمانی را نیز دچار مشکلات قانونی نمایند. مسلماً چنین مواردی نیاز به تعامل سیستم درمانی با سیستمهای حمایت اجتماعی مانند مددکاری بیمارستان و حتی بهزیستی دارد. یادمان باشد که کادردرمانی تنها وظیفه درمان بیمار خود را بر عهده ندارند و موارد زیادی پیش می آید که لازم است کادر درمانی از طرق مختلف اقدام به حمایت ازبیمار یا بستگان وی نمایند. مثال فوق نمونه ای از هزاران موردی است که لازم است مددکاری مراکز درمانی وارد عمل شوند.


ضمیمه ها
ضمیمه ندارد
تمامی حقوق برای وب سایت دادمهر محفوظ است. Telegram