یکی از مدارک مهم پرونده بالینی بیماران، EKG است که معمولاً در پرونده بالینی، در برگه های مخصوص به خود چسبانده می شود اما در مراکز درمان سرپایی، خصوصاً درمانگاه ها و مطبها که به صورت روتین پرونده ای برای مراجعین تشکیل نمی گردد در صورتی که EKG برای بیمار درخواست شود در نهایت آن را به خود وی یا همراهانش تحویل می دهند.حال به پرونده زیر توجه فرمایید: بیمار خانم میانسالی است که با درد ناحیه اپی گاستر در ساعات ابتدایی شب به یک درمانگاه مراجعه مینماید پزشک با توجه به چاق و دیابتیک بودن بیمار، هوشیاران برای وی درخواست EKG می نماید که در بررسی به عمل آمده توسط پزشکِ مذکور هیچ نکته غیر طبیعی در EKG مشاهده نمی گردد با این وجود پزشک دستور می دهد که بیمار برای چند ساعت تحت نظر باشد و با توجه به اتمام شیفتِ خود بیمار را به پزشک شیفت بعدی تحویل می دهد. پزشک دوم بعد ازحدود دو ساعت ضمن معاینه مجدد بیمار و بررسی مدارک وی ، از جمله EKG و آزمایشات، وی را مرخص می کند. در ساعات اولیه بامداد بیمار را در حالتی که در وضعیت ایست کامل قلبی تنفسی است به همان درمانگاه می آورند و پزشک دوم به همراه سایر کادر درمانی درمانگاه وی را CPR می کنند که متأسفانه موفقیت آمیز نبوده و بیمار Expire می شود خانواده از درمانگاه و پزشکان شکایت می کنند. در بررسی کارشناسی به عمل آمده، کارشناسان عدم وجود علایم MI در EKG را تأیید می کنند و پزشکان معالج تبرئه می شوند جلسه دوم کارشناسی به علت اعتراض خانواده متوفی مجدداً تشکیل می گردد و با کمال تعجب EKGارائه شده توسط همراهان واجد علایم واضح Acute MI می باشد و پزشک معالج به علت بی توجهی به علام واضح سکته قلبی محکوم می گردد. پزشکان معالج متوجه می گردند که EKG ارائه شده توسط همراهان بیمار فاقد مشخصات است و گمان می برند که ممکن است EKG ارائه شده از طرف همراهان بیمار در کمیسیون اول و دوم یکی نباشند! اگر از صحت یا سقم این ادعا بگذریم شاید بتوان نتیجه مناسبی از این پرونده گرفت و آن نکته این است که بعد از گرفتن EKG از بیمار خصوصاً در مراکزی که EKG تحویل بیمار یا همراهان وی می شود، باید نام و نام خانوادگی بیمار، تاریخ و مشخصات پزشک یا مهر وی بر روی کاغذ EKG درج گردد تا بدین ترتیب امکان هر گونه اشتباه یا سوءاستفاده احتمالی به حداقل برسد.