بیمار poor prognosis و تختهای مراقبت ویژه

آمار نشان می دهد که در صد قابل ملاحظه ای ازتختهای ICU توسط بیماران poor prognosis اشغال می شود بیمارانی که عملاً تخت ICU برای ایشان هیچ کار مؤثری انجام نمی دهد و همگی بعد از چند روز فوت خواهند نمود از جمله این موارد می توان به شرایط زیر اشاره نمود: 1. بیماران مرگ مغزی 2. بیماران با سرطانهای متاستاتیک و end stage 3. تروماهای شدید که با آسیب جدّی و جبران ناپذیر CNSهمراه می باشد 4. بیماران مبتلا به Vegetative state 5. بیمارانی که به علل مختلف به کما رفته اند و با قطعیّت می توان اظهار داشت که دیگر هرگزهوشیار نخواهند شد 6. بیماران با سوختگی وسیع و شدید و بسیاری موارد دیگر که چندین روز تختهای ICU را اشغال نموده و در نهایت گاه با صرف هزینه های چند ده و حتی چند صد میلیون تومانی فوت می نمایند در چنین مواردی هیچ گونه خط مشی روشنی جهت برخورد با این بیماران وجود ندارد قانون ممنوعیت مطلقی برای ختم درمان و یا عدم ارائه درمان از ابتدا به این بیماران در نظر گرفته است و چنین امری را مساوی یوتانازی active یا passive می داند که هر دو مستوجب مجازاتهای سنگین هستند لذا بر اساس روال فعلی کادر درمانی مجبور است چنین هزینه انسانی و مالی بزرگی را صرف چنین افرادی بنماید که اگر کارشناسی دقیقی در این خصوص صورت گیرد به جرأت می توان گفت که هزینه ای بالغ بر صدها میلیارد تومان بر دوش کشور ، خانواده ها و بیمه ها خواهد گذاشت. جالب توجه این است که با وجود افزایش چشمگیر تعداد تختهای ICU در طی دهه گذشته در کشور، بازهم عده زیادی از بیماران هستند که در پشت دربهای بسته بخشهای مراقبت ویژه در انتظارهستند که بسیاری از آنها به اجبار در بخشهای مراقبت ویژه خصوصی با آن تعرفه های نجومی بستری می گردند. در چنین شرایطی بد نیست اگرمسئولین و قانونگذاران محترم ضمن بررسی کارشناسانه ،گام بزرگی در امر حل این معضل بزرگ بردارد!!


ضمیمه ها
ضمیمه ندارد
تمامی حقوق برای وب سایت دادمهر محفوظ است. Telegram