مبتلایان به اين اختلال روحی ـ روانی، بر این باورند که جنسيت ایشان بر خلاف چيزي است که در ظاهرِ اعضاي تناسلي خارجي آنها مشاهده مي شود. مشخصه اين اختلال احساس ناراحتي مداوم در مورد جنسيت خود و ميل به تبدیل شدن به جنس مخالف می باشد. چنين شخصي آرزو دارد که اعضاي تناسلي خارجي خود را به جنسیت مخالف تغيير بدهد. اکثر مبتلايان را مردها تشکيل مي دهند. در اين افراد اعتقاد به زن بودن معمولاً قبل از بلوغ آغاز مي شود ولي اقدام به پوشيدن لباسهاي زنانه و زمان مراجعه جهت تغيير جنسيت مدتي بعد از بلوغ است. اين افراد هيچگونه تحريک جنسي را در اثر پوشيدن لباسهاي جنس مخالف ذکر نمي کنند و نيز در صدد جذب ديگران براي برقراري روابط همجنس بازي نيستند. بسياري از اين افراد تلاشهاي طولاني و متعددي را براي زن شدن بکار مي بندند. اين افراد روش حرف زدن، راه رفتن، ژست هاي زنانه را تقليد و تمرين ميکنند. موهاي بدن خود را زايل مي کنند و تا زماني که مجوز تغيير جنسيت را اخذ نکرده اند، اقدام به مصرف دارو جهت افزايش حجم Breast هاي خود مي نمایند. درخواست اعمال جراحي تغيير جنسيت غالباً با قطعيت و اصرار زيادي همراه است و گاه فرد تهديد مي کند که در غير اين صورت اقدام به خودکشي خواهد نمود. در سالهای ابتدایی انقلاب این افراد به عنوان یک بیمار در نظر گرفته نمی شدند و به نوعی در ردیف مجرمین و منحرفین جنسی قرار می گرفتند و علاوه بر برخوردهای قانونی با ایشان، هیچ قانونی که در راستای کمک به این افراد باشد، وجود نداشت لذا بسیاری از این افراد یا برای تغییر جنسیت به کشورهای دیگر می رفتند و یا به دلیل عدم موفقیت در رسیدن به جنسیت دلخواه خود اقدام به خودکشی می کردند اما در حال حاضر اين افراد پس از مراجعه به مراجع قانوني و ارجاع پرونده ایشان به پزشکي قانوني ، تحت دوره های درمانی روانپزشکی لازم قرار می گیرند و در صورت عدم پاسخ درمانی مناسب، به کميسيون هاي روانپزشکي سازمان پزشکی قانونی معرفی می گردند و در صورت تأييد بیماری ایشان و نیز تأیید عدم بهبودی آنها با اقدامات درمانی روانپزشکی، مجوز تغيير جنسيت برایشان صادر خواهد گردید. ناگفته نماند که بسیاری از این افراد حتی بعد از تغییر جنسیت همچنان مبتلا با مشکلات روحی روانی بوده و با مسائل اجتماعی خاص خود دست به گریبان خواهند بود لذا معمولاً تغییر جنسیت در این افراد درمان قطعی برای مشکل موجود نیست.