در چندین شماره قبل در مورد اخذ رضایت و برائت گفتیم، در مواردی که انجام اقدامات درمانی به باروری و باردای یک خانم متأهل آسیب برساند لازم است که از همسر بیمار نیز اخذ رضایت و برائت صورت گیرد در واقع این حقی است که زوج بر اساس عقد ازدواج نسبت به همسر خود پیدا می نماید برای مثال بیماری که که به دلیل کنسر سرویکس الزاماً باید تحت عمل هیسترکتومی قرار گیرد؛ در این حالت به علت اینکه چنین عمل جراحی عملاً باعث ناباروری زن خواهد گردید علاوه بر خود بیمار لازم است همسر وی نیز در جریان امر قرار گرفته و اجازه انجام چنین عملی را بدهد در واقع قانون به جهت آگاهی بیمار و همسر وی از عوارض احتمالی ایجاد شده که در مثال فوق ناباروری زن خواهد بود چنین دستور داده است که باید زوج و زوجه آگاهانه در جریان امر قرار گیرند و رضایت و برائت خود را نسبت به انجام عمل مذکور و عوارض احتمالی ایجاد شده اعلام دارند.
اما سوال اینجاست که اگر در مثال بالا همسر بیمار با انجام چنین اقدام درمانی مخالفت نمود چه باید کرد؟ آیا پزشک معالج اجازه انجام و ارائه خدمات پزشکی را دارد یا باید به دلیل عدم موافقت همسرِ بیمار از درمان وی صرف نظر نماید؟! و آیا حدودِ اختیارات همسربیمار در چنین مواردی قابل محدود شدن است؟
مسلماً انجام اقدامات غیر درمانی که ممکن است باعث ایجاد آسیب به باروری خانم متأهل گردد ضرورتاً نیاز به اخذ اجازه از همسر وی دارد (اگر فرض کنیم چنین موردی وجود داشته باشد) اما اگر اقدام پزشکی جنبه درمانی داشته باشد و راه دیگری نیز وجود نداشته باشد و انجام این اقدام پزشکی برای درمان بیمار و یا پیشگیری از ایجاد عوارض ضروری باشد در چنین حالتی پزشک موظف است که همسر بیمار را نیز در جریان امر قرار داده و سعی در اخذ رضایت و برائت از وی نماید حال اگر همسر بیمار باز بر مخالفت خود پا فشاری کرد، پزشک می تواند بر اساس مصلحت بیمارو با موافقت وی اقدام به انجام درمان ضروری نماید و در چنین حالتی چون فعل مجرمانه ای انجام نگرفته است و انگیزه مجرمانه ای نیز وجود ندارد لذا نمی توان پزشک را به علت انجام یک اقدام صرفاً درمانی که به صلاح بیمار بوده است، محکوم نمود البته باید توجه داشت که حق مرد نسبت به همسرش همچنان باقی است و شوهر میتواند به علت ایجاد ناباروری در همسرش بر علیه وی طرح دعوی نموده و برای مثال دادخواست ازدواج مجدد بدهد!؟