در طی 17 سال سابقه طبابت خود همیشه یک سوال بزرگ و اساسی برای من باقی ماند و آن سوال این است که اگر در امور پزشکی بین قانون و اخلاق تناقضی وجود داشته باشد و این دو بر یک اساس حکم نکنند کدام را باید مقدم بر دیگری نمود؟ آیا باید به اصول اخلاقیِ حرفه پزشکی پایبند بود و قانون را زیر پا نهاد و یا باید قانون را ارج نهاد و اخلاق پزشکی را به کناری گذاشت؟. آیا باید مصلحت بیمار را بر اساس اصول اخلاق پزشکی در نظر گرفت و بدین منظور قانون را دور زد ]که مسلماً مرتکب جرم شده ایم[و یا باید بدون توجه به اخلاق صرفاً بر مسیر قانون گام برداشت ؟ به راستی چه باید کرد قانون را مقدم بدانیم یا اخلاق پزشکی را ؟ نظر علمای بزرگ علم حقوق بر این اساس استوار است که "هرگاه قانون و اخلاق در برابر یکدیگر قرار گرفتند ، این قانون است که باید مقدم شمرده شود" اما سوال اساسی این است که آیا قانون تاب مقاومت در برابر اخلاق پزشکی و قسم نامه بقراط را دارد یا خیر؟ دوست عزیز نظر شما چیست؟