بیماری با توجه به وضعیت خاص خود و با اخذ رضایت از وی با بی حسی اسپاینال تحت عمل جراحی قرار می گیرد روز بعد از عمل بیمار ترخیص می شود اما فردای روز ترخیص بیمار دچار سردرد می گردد که در یک مرکز درمانی خصوصی توسط پزشک دیگر تحت معاینه قرار گرفته و در معاینات و آزمایشات به عمل آمده برای بیمار تشخیص مننژیت گذاشته می شود که تحت درمان قرار می گیرد و برای وی شنت گذاری می گردد که چند روز بعد نیز به دلیل گرفتگی، شنت مذکور مجدداً تعویض می گردد و مبالغ زیادی در این مرکز خصوصی برای درمان بیمار هزینه می شود.
بعد از مدتی بیمار از پزشک شکایت می کند و جراح اول بعد از طی سیر دادرسی و بررسی پرونده توسط کارشناسان به میزان؟؟؟؟درصد محکوم می گردد که بیمه مسئولیت حرفه ای پزشک مذکور، این مبلغ را پرداخت می نماید.
متعاقباً وکیل بیمار در دادگاه عمومی اقدام به طرح دعوی دیگری تحت عنوان تقاضای ضرر و زیان از بابت خرجهای بعدی بیمار در امر درمان مننژیت و شنت گذاری و نیز هزینه تعویض شنت می نماید واین دادگاه نیز رأی به محکومیت پزشک می دهد ولی این بار بیمه مسئولیت حرفه ای پزشک با این استدلال که بیمه تعهدی نسبت به پرداخت "خسارت مازاد بر دیه" ندارد هیچگونه پرداختی نمی کند و پزشک مذکور جهت جلوگیری از برخورد قانونی و احتمالاً بازداشت خود ، به دستور دادگاه اقدام به پرداخت مبلغی بالغ بر هشتاد میلیون ریال به بیمار می نماید بدون توجه به اینکه اگر چنین اقدامات درمانی در یک مرکز درمانی دولتی صورت می گرفت کل مبلغ به بیست میلیون ریال نیز نمی رسید
در اینجا صرف نظر از تقصیر یا بی گناهی پزشک یاد شده در امر درمانِ بیمار فوق الذکر،می خواهیم توجه همکاران گرامی را به نقص بزرگی که در چتر حمایتی بیمه مسئولیت حرفه ای وجود دارد جلب نماییم .
در چنین مواردی عدل و انصاف ایجاب می کند که اگر قراراست مبلغی مازاد بر دیه برای پزشک در نظر گرفته شود اولاً پرداخت آن توسط سازمانهای بیمه گر تضمین گردد که در وضعیت کنونی چنین نیست! و در ثانی این مبلغ بر اساس تعرفه های دولتی تعیین شود و نه بر اساس تعرفه بیمارستانهای خصوصی درجه یک ،که در مورد فوق متأسفانه بر این اساس اقدام نشده است.