یکی از سوالاتی که همیشه ذهن همکاران را به خود مشغول می نماید این است که صدورگواهی فوت برای کسی که درمنزل فوت شده است با چه شرایطی مجاز است ؟
در پاسخ به این سوال به طور خلاصه باید گفت که پزشک در صورتي مي تواند گواهي فوت صادر نمايد که:
1- فرد متوفي بيمار او بوده و پزشک کاملاً در جريان بيماري وي باشد و يا اگر پزشك، متوفي را نمي شناسد با بررسي دقيق مدارك بيمار بتواند به تشخيص صحيح و واقعی علت فوت برسد.
2- علت مرگ کاملاً مشخص باشد و اين علت در رابطه با بيماري وي باشد.
3- احتمال هيچ جرم و جنايتي در فوت وي وجود نداشته باشد.
4- علت مرگ يک عامل طبيعي (بيماري) باشد و حادثه در مرگ وي دخيل نباشد.
5ــ خانواده متوفي هيچ گونه شكايتي نسبت به فوت وي نداشته باشند.
5- جسد با اطمينان احراز هويت شده باشد.
6- جسد به طور کامل معاينه شود و از نظر آثار تروما، خفگي، شکستگي، در رفتگي ، چاقو خوردگي يا گلوله خوردگي و غيره بررسي گردد. این قسمت از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است به طوری که پزشک بدون معاینه دقیق جسد اجازه صدور گواهی فوت ندارد برای مثال ممکن است متوفی بیمار پزشک باشد و پزشک کاملاً در جریان بیماری وی باشد ولی همین فرد به دلیلی توسط یکی از اطرافیان به قتل برسد و مسلماً صدور گواهی فوت برای چنین بیمار می تواند پزشک را به عنوان معاونت در قتل در گیر نماید به مثال زیر توجه فرمایید: از پزشکی خواسته می شود که برای بیماری که مبتلا به سرطان پیشرفت مثانه می باشد و در منزل فوت نموده است گواهی فوت صادر گردد پزشک با توجه به آشنایی با این خانواده و مراجعات مکرر بیمار به وی و آگاهی از بیماری قبلی او بدون معاینه جسد ، گواهی فوتی به نام وی صادر می نماید غافل از اینکه متوفی به دست یکی از بستگان خود خفه شده است. جسد با گواهی فوت صادر شده به بهشت زهرا ارجاع می گردد و به دلیل مشاهده آثار خفگی در روی گردن وی به پزشکی قانونی ارسال می شود و علت فوت استرانگولاسیون با رشته اعلام می شود. پزشک معالج به اتهام معاونت در قتل و صدور گواهی خلاف واقع تحت تعقیب قرار می گیرد. پس بدون معاینه جسد هرگز اقدام به صدور گواهی فوت نکنید