بر اساس شرع مقدس اسلام ، در 16 هفتگی زندگی جنینی روح در بدن این موجود ناقص دمیده می شود وشرعاً از این زمان به بعد جنین به عنوان یک انسان کامل در نظر گرفته می شود و نیزبر اساس ماده 487 قانون مجازات اسلامی ديه سقط جنينی كه روح در آن پيدا شده است برابر انسان کامل می باشد و دیه جنین در قبل از 16 هفتگی بسیار کمتر از دیه انسان کامل می باشد و قانونگذار، جنین زیر 16 هفته را انسان کامل ندانسته (چون روح در وی دمیده نشده است) از این رو انجام سقط درمانی حتی با وجود اندیکاسیونهای خاص پزشکی تنها تا قبل از دمیده شدن روح در بدن جنین (16 هفتگی) مجاز می باشد و بعد از این زمان دیگر مجوز قانونی برای سقط جنین درمانی نداریم. پس از منظر قانون، سقط درمانی تنها تا قبل از 4 ماهگی مجاز است و بعد از آن فاقد وجاهت قانونی است اما سوال اساسی این است که تکلیف والدینی که بعد از چهارماهگی از بیماری کودکی که قرار است در آینده به دنیا بیاید مطلع میشوند چیست ؟ متأسفانه تمامی دربهای قانونی بر روی این والدین پریشان بسته است و باز متأسفانه درب سقطهای غیر قانونی در بر روی این افراد باز است !