در سالهای اولیه انقلاب محدودیتهای شدیدی در امر سقط درمانی وجود داشت تا اینکه درسال 1382 انديكاسيون هاي مادري و جنيني سقط جنين توسط كميته سقط جنين سازمان پزشكي قانوني كشور تعيين و به تصويب رئیس قوه قضایيه رسيد. مطابق اين دستورالعمل 52 مورد از اندیکاسیونهای مادری و جنینی سقط درمانی اعلام گردید.
در خرداد 1384 قانون سقط درماني به تصويب مجلس شورای اسلامی رسيد كه بر مبناي آن سقط درماني با تشخيص قطعي سه پزشك متخصص و تأييد پزشكي قانوني مبني بر بيماري جنين كه به علت عقب افتادگي يا ناقص الخلقه بودن موجب حرج مادر است و يا بيماري مادر كه با تهديد جاني مادر توأم باشد قبل از ولوج روح (چهار ماه) با رضايت زن مجاز مي باشد. لازم به ذكر است كه در موارد اورژانس اگر جان مادر در معرض خطر باشد، با تصميم پزشكان معالج و رضایت مادر ، بنابر فوريت امر و به منظورتلاش براي حفظ جان مادر انجام سقط درماني بدون انجام ساير تشريفات، امكان پذير است.
در اینجا بخشنامه شماره 4176/1 مورخ 11/9/82 سازمان پزشكى قانونى كشورعیناً ارائه می گردد
1- در صورتى كه ادامه باردارى مادر به مرگ جنين يا مادر منجر شود ، در خواست صدور مجوز سقط درمانى (تنها در ادارات كل پزشكى قانونى استانها ) مورد پذيرش قرار مى گيرد ، البته در صورت دستور مقام قضايى يا در خواست زوجين با معرفى نامه پزشك معالج قبل از ولوج روح (چهار ماهگى).
2- معرفى نامه پزشك بايد شامل عكس بيمار (ممهور به مهر پزشك معالج )، مشخصات شناسنامه اى جهت احراز هويت ، تشخيص بيمارى و روش تشخيص (علائم ، نشانه ها و آزمايشهاى پاراكلينيك ) بوده و به پيوست آن ، تصوير شناسنامه و مدارك احراز هويت زوجين و نيز نتايج آزمايش هاى پاراكلينيك (داراى عكس بيمار ممهور به مهر و مشخصات شناسنامه اى ) ارايه گردد.
3- در مورد انديكاسيون هاى جنينى انجام حداقل 2 نوبت سونوگرافى و در مورد انديكاسيونهاى مادرى ، انجام حداقل يك نوبت سونوگرافى براى تعيين سن باردارى و ارايه آن به پيوست معرفى نامه پزشك الزامى است.
4- ارايه حداقل دو مشاوره تخصصى در تاييد تشخيص بيمارى به پيوست معرفى نامه پزشك الزامى است.