درسی از یک پرونده 11

بیماری به منظور جراحی فتق نافی در یک مرکز آموزشی درمانی بستری می گردد رزیدنت مسئول بیمار با توجه به سابقه طولانیِ مصرف مواد مخدر و نیز سابقه روابط جنسی پر خطر در بیمار مذکور علاوه بر درخواست آزمایشات روتین ، تست HIV نیز برای وی درخواست می نماید . که پاسخ این تست مثبت اعلام می گردد " باید متذکر شد که با توجه به سابقه خاص بیمار درخواست HIV Test منطقی و صحیح بوده است". ازآنجا که مرکز درمانی یادشده ، یک مرکز آموزشی ـ درمانی است و در طول روز دانشجویان متعددی بر بالین بیماران حاضر شده و ایشان را معاینه نموده یا خونگیری می نمایند با دستور پزشک به منظورپیشگیری از ابتلای ایشان، بر روی کاغذی که بالای سر بیمار نصب شده است کلمه HIV+ نوشته می شود. در ساعت ملاقات بستگان بیمار مذکور بر بالین وی حاضر می شوند و با مشاهده کاغذ یاد شده از ابتلای او به این بیماریِ لاعلاج مطلع می گردند. و این امر زمینه ای می شود جهت متارکه همسر بیمار و درخواست طلاق از وی. بیمار نیز با توجه به افشای رازی که خودِ وی نیز تا آن روز در جریان آن نبوده است بر اساس ماده 648 قانون مجازات اسلامی از پزشک و بیمارستان طرح شکایت می نماید و بدین ترتیب چنین اطلاع رسانی که به جهت مراقبت بیشتر و محافظت از کادر درمانی صورت گرفته است باعث مشکلاتی هم برای بیمار و هم برای کادر درمانی می گردد و در نهایت پزشک که دستور چنین اطلاع رسانی را داده است محکوم به پرداخت جزای نقدی می شود. اما چه راهکاری می توان برای این معضل پیشنهاد نمود؟ راهکاری که در عین حال که کادر درمانی دقیقاً در جریان خطر موجود در زمان برخورد با چنین بیمارانی قرار می گیرند، حفظ رازداری پزشکی نیز صورت گرفته باشد. بهترین راه این است که به جای ذکر اصطلاحاتی مانند HIV+ یا HBS+ و سایر موارد، از اصطلاح High Risk استفاده نماییم و این آموزش به کادر درمانی داده شود که جهت کسب اطلاع از علت ریسک بالای برخورد با چنین بیماری به کاردکس بیمار مراجعه گردد. ماده 468 ـ «اطباء و جراحان و ماماها و داروفروشان و كليه كساني كه به مناسبت شغل يا حرفه خود محرم اسرار مي شوند هرگاه در غير از موارد قانوني، اسرار مردم را افشا كنند به سه ماه و يك روز تا يك سال حبس و يا به يك ميليون و پانصدهزار ريال جزاي نقدي محكوم مي شوند.»


ضمیمه ها
ضمیمه ندارد
تمامی حقوق برای وب سایت دادمهر محفوظ است. Telegram