پرونده پزشکی را بامداد ننویسیم

در یکی از سمینارهایی که برای همکاران ماما برگزار گردیده بود با مطلب مهمی مواجه شدم که به دلیل اهمیت زیاد تصمیم گرفتم در این قسمت به ان بپردازم. یکی از همکاران ماما چنین اظهار کرد که به ما دستور داده شده است که پرونده بیمارانمان در اتاق laber و خصوصاً علایم حیاتی مادر و جنین را با مداد بنویسیم و نه با خودکار! این امر از جهات مختلفی قابل تأمل می باشد که به آن اشاره می شود 1. شاید یکی از محاسن چنین دستور العملی این باشد که در صورت بروز هرگونه اشتباه در امر ثبت اطلاعات به راحتی می توان آن اشتباه مفروظ را پاک و تصحیح نمود 2. اما همین حُسن ، می تواند یک ایراد بزرگ در پی داشته باشد. همانگونه که مستحضر هستید پرونده بالینی یک سند است که در مواردی که نسبت به کادر درمانی شکایتی مطرح گردد در مراجع قانونی و خصوصاً توسط کارشناسان مربوطه یعنی سازمان نظام پزشکی و نیز سازمان پزشکی قانونی مورد استناد قرار می گیرد مشروط بر اینکه احتمال دستکاری و تغییر در آن (در اصطلاح حقوقی جعل) در آن وجود نداشته باشد لذا از آنجا که ثبت گزارشات با مداد این امکان را به نویسنده می دهد که آن مطالب را پاک نموده و تغییر دهد لذا از ارزش چنین مواردی به عنوان یک سند معتبر خواهد کاست و ممکن است کارشناسان مذکور به طور قطع به چنین پرونده ای استناد ننماید و در چنین حالتی سندی که می تواند به عنوان مدرکی مستدل و مستد جهت حمایت از کادر درمانی بکار رود از گزدونه به گونه ای حذف شده و یا کم اثر می گردد امات اگر این مطالب و گزارشات و خصوصاً علایم حیاتی بیمار و جنین با خودکار ثبت گردد با توجه به عدم تغییر چنین مواردی ارزش چنین اسنادی دو چندان خواهد شد. بر این اساس پیشنهاد می گردد که در ثبت گزارشات در هیچ رده ای از کادر درمانی به هیچ عنوان از مداد استفاده نگردد البته چنین امری در مقوله کارتکس نویسی توسط همکاران پرستار صورت می گیرد که مسئله تغییر دستورات داروی پزشک در طول بستری بیمار به ناچار چنین امری را ایجاب می نماید گرچه زمانی که ثبت کامپیوتری و مجازی پرونده بالینی بیماران متداول گردد این امر نیز به ناگهان رنگ باخته و در آن حالت کلاً گزارش نویسی و پرونده نویسی چه با خود کار و چه با مداد منسوخ شده و به خاطره ها خواهد پیوست.


ضمیمه ها
ضمیمه ندارد
تمامی حقوق برای وب سایت دادمهر محفوظ است. Telegram