تصور بکنید که بر اثر حادثه تصادف اتومبیل بیماری را به طور اورژانس به یک مرکز درمانی آورده اند و به دلیل شدت ضایعات بیمار در آن مرکز درمانی بستری شده و تحت عمل جراحی قرار گرفته است. صرف نظر از اقدامات درمانی که برای این بیمار صورت می گیرد لازم است که مشکل بیمار از بعد قانونی نیز مورد بررسی قرار گیرد و آن هم پیگیری قضایی تصادف و آسیبها و جراحاتی است که بر اثر تصادف برای بیمار مذکور ایجاد شده است در روال معمول، بیمار پس از اتمام درمان و ترخیص از بیمارستان جهت معاینه به پزشکی قانونی ارجاع می شد و مورد معاینه توسط متخصصان پزشکی قانونی قرار می گرفت و سازمان پزشکی قانونی نیز بر اساس شرح معاینه انجام شده و مندرجات پرونده بیمار که بعداً از بیمارستان درخواست می شد اعلام نظر می کرد. و دادگاه نیز بر اساس اعلام پزشکی قانونی اقدام به صدور رأی می کرد ولی دراین میان حق بیمار گاه تا حدود زیادی ضایع می شد. و متأسفانه بیمار به هیچ وجه قادر به احقاق این حق نبود برای اینکه مطلب بهتر بیان شود یک مثال می زنیم : فرض کنید که فردی به دلیل تصادف با اتومبیل دچار شکستگی فمور راست خود شده است و علاوه بر این شکستگی ضایعات متعدد دیگری مانند چند کبودی وچند ساییدگی در اندامها و سایر قسمتهای بدن دارد مسلماً متعاقب ارجاع چنین بیماری به مرکز درمانی پزشکان معالج در فکر نجات جان بیمار می باشند پس بلافاصله اقدامات لازم جهت انتقال بیمار یاد شده به اتاق عمل و تصحیح شکستگی استخوان ران وی را انجام می دهند و در اغلب قریب به اتفاق موارد، باقی ضایعات موجود در روی بدن بیمارکه اغلب جزئی و سطحی نیز می باشند و اکثراً نیاز به درمان خاصی نیز ندارند در پرونده بالینی بیمار ثبت نشده و یا به طور ناقص ثبت می گردد واگر هم ثبت شده باشد به علت عدم آگاهی پزشکان معالج از قانون مجازات اسلامی و تطابق این ضایعات با قانون دیات این اطلاعات چندان کار آمد نخواهند بود و مسلماً حق بیمار در این امر به طور فاحشی ضایع می گردد غافل از اینکه هر یک از این ضایعات هر چند کوچک و سطحی خود دارای دیه ای بسیار زیاد بوده و گاه پیش می آید که همین جراحات و زخمهای کوچک که از قلم افتاده اند دیه ای بالغ بر چند میلیون تومان داشته باشند . حال فرض کنید که این بیمار به دلیل شکستگی استخوان ران خود اجباراً برای چندین روز در بستر بیماری و در بیمارستان بستری بوده و در این مدت ضایعات سطحی موجود در بدن وی التیام یافته اند و پس ازاینکه بیمار توانایی پیگیری قانونی و مراجعه به پزشکی قانونی را پیدا می کند تنها می تواند نسبت به شکستگی استخوان ران خود تقاضای غرامت ( دیه) نماید ولی بیمار، در خصوص سایر ضایعات موجود در بدن خود که التیام یافته اند و در پرونده بالینی وی ثبت نشده است ، نمی تواند ادعایی داشته و تقاضای غرامت نماید چرا که هیچ مدرکی برای اثبات وجود این ضایعات در پزشکی قانونی و در محضر دادگاه ندارد. .از طرف دیگر در بسیاری از تصادفات و حوادث بعد از مدتها که از ترخیص بیمار گذشته است،مراکز پزشکی قانونی از پزشک معالج در خصوص ضایعات ذکر شده در پرونده سوال مینمانید و برای مثال عمق جراحت را از پزشک معالج سوال می نمانید که با توجه به عدم درج این موارد در پرونده بیمار، پزشک معالج قادر به پاسخگویی درست و دقیق نخواهد بود و باز در اینجا حق بیمار تضییع می گردد حضور متخصصان پزشکی قانونی در مراکز درمانی به عنوان پزشک مشاور و معاینه مصدومان و مجروحان توسط ایشان می تواند به احقاق حق این بیماران کمک شایانی نماید مسلماً معاینه این بیماران توسط متخصصان پزشکی قانونی در کمترین زمان بعد از حادثه و ثبت تمامی جراحات بیمار در پرونده بالینی و تطبیق این جراحات با قانون دیات می تواند باعث احقاق حق این افراد به طور کامل گردد لازم به ذکر است که انجام این مشاورات و معاینات تروماتولوژی قانونی تنها به عنوان اولین معاینه قانونی جهت انعکاس به مراکز پزشکی قانونی صورت میگیرد و معاینه نهایی و اعلام خاتمه طول درمان و برجای ماندن نقص عضو و یا بهبود کامل ضایعات مصدوم ، طبق روال کنونی بر عهده مراکز پزشکی قانونی خواهد بود. در واقع انجام معاینه تروماتولوژی اولیه رابطی بین مراجع قضایی ، بیمارستانها ومراکز پزشکی قانونی خواهد بود. در حال حاضر در تعدادی از بیمارستانهای شهر تهران و نیز پاره ای از شهرستانها این طرح د رحال اجرا می باشد و امیدواریم که در آینده نزدیک معاینه تروماتولوژی قانونی در تمامی مراکز درمانی کشور فراگیر گردد و دیگر حق بیمار مظلومی پایمال نشود.